والپستها یا ستونهای میانی، اعضای حیاتی ساختمان هستند که برای تقویت و حفظ پایداری دیوارها و سایر عناصر ساختاری به کار میروند. این ستونهای عمودی، استحکام و ثبات ساختمان را تضمین میکنند.
اهمیت وادارهای میانی: استفاده از وادار میانی در دیوارها، به ویژه در ساختمانهایی با ارتفاع و طول مشخص، امری ضروری است. معیارهای زیر برای تعیین نیاز به این ستونها در نظر گرفته میشوند:
– اگر طول دیوار کمتر از چهار متر باشد، نیازی به والپست نیست.
– در صورتی که طول دیوار بین چهار تا پنج متر باشد و پنجرهای در آن تعبیه نشده باشد، یک والپست لازم است.
– برای دیوارهایی با طول بین پنج تا هفت متر که پنجره ندارند، دو والپست نیاز است.
– در صورتی که طول دیوار بین هفت تا نه متر باشد و بدون پنجره باشد، نصب سه والپست ضروری است.
این معیارها اطمینان میدهند که ساختمانها دارای ثبات و استحکام ساختاری کافی هستند و والپستها به حفظ ایمنی و یکپارچگی آن کمک میکنند.
وال پست میانی بر اساس استاندارد ۲۸۰۰
استاندارد ۲۸۰۰، استفاده از وال پست میانی را در دیوارهای بلند تجویز میکند تا نیروی وارده بر دیوار را کنترل کند. این استاندارد، طول حداکثر فاصله بین وال پستها را ۴ متر تعیین کرده است. به این ترتیب، در دیوارهایی با طول بیش از ۴ متر، وال پست میانی به عنوان یک نقطه استراتژیک عمل میکند.
برای روشن شدن بهتر این مفهوم، فرض کنید یک دیوار ۹ متری در اختیار دارید. با تقسیم این دیوار به سه بخش مساوی، طول هر بخش ۳ متر خواهد بود که با استاندارد ۲۸۰۰ مطابقت دارد. در این حالت، دو وال پست میانی در فواصل ۳ متری از یکدیگر نصب میشوند تا از دیوار پشتیبانی کنند. این وال پستهای میانی، نقاط استراتژیکی هستند که استحکام دیوار را تضمین میکنند.
عملکرد وادار میانی در دیوار
وادار میانی، یا وال پست ستونی، نقشی کلیدی در حفظ پایداری دیوارها ایفا میکنند. این سازهها با مهار شدن دو سرشان در کف و سقف دیوار، نیروهایی را که به دیوار وارد میشوند، کنترل میکنند و از تخریب و ریزش احتمالی دیوار جلوگیری مینمایند.
برای نصب این وادارها، باید دو قطعه نبشی را در پایین آن به تیر رول بولت متصل کرد بدون اینکه جوشی در طرفین وادار وجود داشته باشد. این اتصال باید به گونهای باشد که امکان حرکت وادار برای مهار نیروها فراهم شود. وال پست ستونی در بالا نیز داخل یکی از والهای سقفی نصب میگردد.
علاوه بر این، لبههای تیغههای دیوار باید به طور مناسبی به یک تیغه دیگر، دیوار عمودی، یا ستونکی از مواد مقاومی مانند فولاد، بتن آرمه یا چوب متصل شوند تا استحکام کلی دیوار بهبود یابد. این اتصال باید محکم و با اتصالات کافی انجام شود تا دیوارها عملکرد بهینهای داشته باشند.
تفاوت وادار با وال پست
برای اتصال والپستهای عمودی به سقف در دیوارهای داخلی یا تیغهها، از کلمه وادار استفاده میشود. این نوع اتصال به صورت تلسکوپی انجام میشود و به این معناست که ابتدا یک پلیت به اندازه قوطی وال پست میانی قرار گرفته و سپس با جوشکاری نبشیها به آن متصل میگردد. این روش اتصال تنها برای وال پستهای عمودی کاربرد دارد، چرا که وادار به معنای عضو عمودی است و این اتصال تلسکوپی مخصوص این نوع اعضا میباشد.
اتصال وادار میانی به میلگرد بستر
وادار انتهایی و اهمیت آن در اتصال دیوار به ستون
مفهوم اتصال دیوار به ستون در سازههای ساختمانی، که به آن وال پست انتهایی گفته میشود، از اهمیت ویژهای برخوردار است. این اتصال نقش حیاتی در استحکام ساختمان ایفا میکند.
این اتصال به سه شیوه اصلی انجام میشود:
گیره و شاخک: این روش شامل استفاده از یک گیره پیچشده به دیوار و یک شاخک است که درون گیره قرار میگیرد. این اجزا در میلگردهای بستر دیوار نصب میشوند. سپس، با توجه به ارتفاع، به ستون متصل میشوند و بدین ترتیب دیوار به ستون محکم میشود.
ناودانی منقطع: در این روش، از یک ناودانی منقطع به همراه یونولیت برای اتصال دیوار به ستون استفاده میشود. بلوکهای دیوار به ستون متصل نمیشوند و یونولیت به عنوان عایق و جداساز عمل میکند.
بست رادیکالی: این روش برای دیوارهای ساختهشده از بلوک هبلکس به کار میرود. در اینجا از بستهای U شکل انعطافپذیر استفاده میشود که با چسب هبلکس ۳ میلیمتری به جای میلههای سیمانی متصل میگردند. همچنین، از اتصالات U شکل لغزشی برای کنترل حرکت دیوار در خارج و داخل صفحه استفاده میشود.
وال پست افقی یا تیرک
برای اطمینان از ایستایی سازههایی با سقفهای بلند، یک عنصر پشتیبانی افقی حیاتی است. وال پست افقی یا تیرک، همان عنصر پشتیبانی است که ارتفاع آزاد دیوار را کاهش میدهد و به عنوان یک اتصال حیاتی بین دیوار و وادار انتهایی عمل میکند. این تیرکهای افقی باید با دقت در یک متری ستون قرار گیرند تا از هرگونه تغییر شکل در ناحیه بحرانی تیر جلوگیری شود.
وال پست میانی به سقف
در مورد دیوارهای خارجی یک سازه قاب خمشی، وال پست میانی به سقف باید به گونهای متصل شود که امکان جابجایی دیوار در داخل صفحه فراهم شود. این اتصال تلسکوپی، حرکت دیوار را در داخل قاب امکانپذیر میکند و به دیوار اجازه میدهد تا به صورت دینامیک با نیروهای واردشده بر سازه واکنش نشان دهد.
